WIGILIA
Wigilia jest dniem dzielenia się opłatkiem i wspólnego świętowania, w tym dniu nikt nie powinien być sam, a tym bardziej głodny – tak zawsze powtarzała moja mama tego grudniowego dnia podczas przygotowań do uroczystej kolacji. Niestrudzenie krzątała się po kuchni przygotowując dwanaście tradycyjnych potrawy, które obowiązkowo musiały znaleźć się na wigilijnym stole.
Naszym zadaniem jako dzieci było ubieranie choinki, pakowanie prezentów i świąteczne dekorowanie stołu. Musiał być on bogato ozdobiony, ze świeżo wyprasowanym obrusem, z elegancką porcelanową zastawą i mnóstwem świątecznych dodatków. Zgodnie z naszą rodzinną tradycją, jedno miejsce przy tym stole musiało pozostać wolne.
Miejsce dla niespodziewanego gościa. Często pytaliśmy, któż jeszcze tego wigilijnego wieczoru może do nas zawitać? Rodzice wyjaśniali nam wtedy, że na świecie są nie tylko szczęśliwe i kochające się rodziny, jak nasza. Są też osoby nieszczęśliwe, samotne lub potrzebujące pomocy. Wśród nich są bezdomni a także uchodźcy, którzy nie mają domu lub dom ten musieli opuścić.
Jeśli tego wieczoru ktoś taki zapuka do naszych drzwi, naszym chrześcijańskim obowiązkiem jest zapewnienie mu gościnności. Podobnie jak naszą powinnością jest zaproszenie do naszego domu Jezusa. Dzieciątka, które przyszło na świat tego wieczoru w ubogiej stajence, gdyż w całym Betlejem nie znalazło się żadne wolne miejsca dla Świętej Rodziny.
Po zapadnięciu zmroku, gdy pierwsza gwiazda zabłysnęła na niebie, zasiadaliśmy wspólnie do kolacji wigiljnej. Śpiewaliśmy kolędy, opowiadaliśmy sobie przeróżne historie i rozpakowywaliśmy prezenty. Wolne miejsce przy stole zawsze przypominało nam o Dzieciątku Jezus i wszystlich, którzy tego wieczoru są samotni i bezdomni.
Dziś uświadamiam sobie to, że historia Maryi i Józefa to los uchodźców. Ucieczka całej rodziny do obcego kraju przed okrutnym despotą, który zagrażał życiu Jezusa. Podobny los spotyka dzisiaj wiele milionów ludzi na całym świecie. Uciekają oni przed wojną i przemocą, klęskami żywiołowymi i głodem.
Pomaganie innym jest naszym obowiązkiem. Niezależnie od tego, czy wierzymy w historię Bożego Narodzenie, czy nie. Do naszej wspólnej odpowiedzialności należy także umożliwienie ludziom na całym świecie życia w wolności i godności. Pomyślmy o tym przez chwilę w wigilijny wieczór i zastanówmy się nad tym, gdzie nasza pomoc jest potrzebna i gdzie nasze zaangażowanie byłoby najbardziej skuteczne.
Szczęśliwych Świąt Bożego Narodzenia!
Diesen Beitrag teilen: